Perhentian Islands

De reis naar Maleisië ging niet zonder enige zweetdruppel. In de bus naar de grensovergang tussen Thailand en Maleisië lazen we in de Lonely Planet dat het gebied waar we doorheen reden beter gemeden kon worden in verband met terroristische activiteiten. (Oeps! Hmmm daarom zijn we de enige toeristen in de bus :-s). Daarbij hadden we ook nog eens flinke vertraging waardoor we inmiddels in het donker reden. Met dat we dichter bij de grens kwamen nam het aantal legervoertuigen, prikkeldraad en soldaten toe. We schrokken (vooral Janette) ons helemaal wezeloos toen we een grote klap hoorden en een hoop flitsen zagen in de verte. Met ons hart nog in de keel zagen we gelukkig al snel dat het hier om vuurwerk ging. Blijkbaar was de rammadan afgelopen en was die avond het begin van het suikerfeest. Pfffffff....

De grensovergang zijn we soepel en veilig overgekomen en we hebben koers gezet richting de Perhentian Islands. De bussen reden helaas niet meer op dit tijdstip maar een vriendelijke moslim familie hielp ons om een illegale taxi te regelen. We hadden helaas te weinig geld en er waren ook geen banken in de buurt. De man en vrouw stonden er toen op om het missende geld voor de taxi te betalen. Onze eerste en zeker niet onze laatste goede ervaring met de vriendelijke Maleisië bevolking.

Op de prachtige Perhentian Islands hebben we genoten van de natuur op en onder het water. Tijdens het snorkelen zagen we honderden vissen in alle soorten en maten. Een waar paradijs. Met onze gezelige Nederlandse buurtjes hebben we een snorkeltrip gedaan waar we met haaien en zeeschildpadden hebben gezwommen. Echt een overgetelijke ervaring!

Cameron Highlands

Na de warme Perhentians zijn we naar de koele Cameron Highlands gegaan. De lange broek en de trui waren gelukkig niet voor niets mee gereisd. Maar wat een leuke plek om even af te koelen. Met een motor hebben we de omgeving verkend en zijn we naar theeplantages geweest. Één van de hoogtepunten was de hike naar de grootste bloem ter wereld; de Rafflesia. De klim was pittig maar het resultaat mocht er zijn. Vlakbij de bloem gleed Janette onfortuinlijk uit en schoof richting het ravijn. Gelukkig kon Janette zich nog aan de begroeing vastgrijpen. Een pijnlijke knie was de boete die we moesten betalen voor deze leuke ervaring. Ook hier zijn we weer zeer vriendelijke mensen tegen gekomen die ons uitnodigden om een hapje mee te eten of te mee te rijden. In de hooglanden hebben we ook het heerlijke eten van Maleisië ontdekt. Onze smaakpapillen vierden elke dag feest.

Kuala Lumpur

Het was tijd om naar Kuala Lumpur te gaan waar we bij familie van Michiel verbleven. Mike, Mei Leng, Jake, Rebecca, Cora en de katten hebben ons hartelijk ontvangen in hun prachtige huis. We voelden ons er gewoon helemaal thuis. We werden door verschillende vrienden en familie van Mike en Mei Leng uitgenodigd om een sloot Kilkenny te drinken, een 'Pewter'fabriek te bezoeken, een verjaardagsfeest bij te wonen en mee te eten. In de Pewterfabriek (Pewter is een tin legering) hebben we onze eigen sieraden gemaakt en hebben we een schaaltje geklopt. Leuk om de kinderen zo lekker te zien hameren.

In de avond uren heeft Janette Mahjong geleerd wat ze super leuk vond. iets wat ze thuis graag vaker wilt doen. Mike, de neef van Michiel had ook een BBQ met zijn collega's georganiseerd. Onze bijdrage was een heuze zelfgemaakte huzarensalade wat in het Engels een 'Dutch Salad' heet. Het werd een erg gezellige avond.

We hebben genoten bij Mike en Mei Leng en vooral ook erg gelachen. Leuk om te merken dat iemand die aan de andere kant van de wereld woont ook gewoon dezelfde familietrekjes heeft (toch Mike?). We hebben meer tijd doorgebracht met de familie dan dat we van Kuala Lumpur gezien hebben maar we hadden het er zo naar ons zin dat we er geen spijt van hebben. Als afsluiter hebben we voor ze gekookt. De tiramisu en de broccoli-camembert taart waren voltreffers zo bleek.

Melaka

Melaka oftewel Malacca was onze laatste halte in Maleisië. Een hoop Nederlandse geschiedenis is hier te vinden en inmiddels is een groot deel van de stad UNESCO erfgoed. Grappig om een hoop Nederlands te vinden in de straatnamen en geschriften. Daarbij ligt de straat van Malacca naast de stad dus er was ook een hoop zeevaartgeschiedenis te vinden. De Straat van Malacca is een drukke zeevaartroute die de Indische Oceaan met de Stille Oceaan verbind. Er waren dus ook genoeg schepen te zien 8-). Ook hier hebben we onze creativiteit de vrije loop gelaten door spontaan een pottenbakkers workshop te volgen. Met een draaitafel klei tot een bruikbaar voorwerp te vormen bleek toch wel lastig te zijn maar de vriendelijke Chinees bleek een geduldig leraar. Twee kommen en twee vazen waren het eindresultaat van een middagje glibberen maar helaas konden we niet wachten tot ze gebakken werden. Dat duurde nog 3 maanden. Mocht er iemand naar Malacca gaan komend half jaar....... hij bewaart ze voor ons!

Inmiddels zijn we in Indonesië en ook hier kan ons geluk weer niet op. We hebben het nog steeds super naar ons zin en genieten van de natuur, de omgeving, de mensen en vooral van elkaar. Veel inspiratie krijgen we van mede reizigers die ook zeker bijdragen aan het succes van deze reis. We plannen nog steeds erg weinig maar de volgende bestemming bied zich vaak automatisch aan. Wel hebben we alvast een ticket geboekt naar Nieuw Zeeland waar we 11 oktober aankomen. Hoe lang we daar blijven weten we nog niet maar dat we er minstens 6 weken blijven is zeker. Bedankt voor de leuke reacties op ons blog!

The trip to Malaysia was not without a drop of sweat. In the bus to the border between Thailand and Malaysia we read in the Lonely Planet that the area we drove throug could be linked to terrorist activities and could be better avoided. (Oeps! Hmmm, that's why we are the only tourists in the bus:-s). In addition, we had also considerable delay and were arriving in the dark. As we came closer to the border, the number of military vehicles, barbed wire and soldiers increased. We were shocked (especially Janette) when we heard a big bang and saw a lot of flashes in the distance. With our hearts in the throat we saw luckily that this was fireworks. Apparently Ramadan ended and that night was the beginning of the Eid. Pfffffff ....

The border crossing went smoothly and we safely arrived. We headed towards the Perhentian Islands. The buses were unfortunately not availabl at this time but a friendly Muslim family helped us to find a taxi driver. We had unfortunately not enough money and there were no banks nearby. The husband and wife insisted to pay the missing money for the taxi. Our first and certainly not our last good experience with the friendly Malaysian population.

On the beautiful Perhentian Islands we enjoyed the nature above and under the water. While snorkeling we saw hundreds of fish of all shapes and sizes. A true paradise. With our wonderful Dutch neighbors, we did a snorkeling trip where we swam with sharks and turtles. Truly an unforgettable experience!

After the warm Perhentians we went to the cool Cameron Highlands. The long pants and sweater were fortunately not for nothing in our backpack all the way. But what a nice place to cool down. With a motorbike we explored the area and we went to tea plantations. One of the highlights was the hike to the world's largest flower, the Rafflesia. The climb was tough but the result is quite stunning. Near the flower Janette slipped unfortunate and slid toward the ravine. Fortunately Janette could still hold on to the vegetation. A painful knee was the fine we had to pay for this fun experience. Also here we met again very friendly people who invited us for a bite or a hitch. In the highlands, we also discovered the delicious food of Malaysia. Our taste buds celebrated every day.

It was time to go to Kuala Lumpur where we stayed with relatives of Michiel. Mike, Mei Leng, Jake, Rebecca, Cora and the cats welcomed us into their beautiful home. We felt just at home. We met several friends and family of Mike and Mei Leng who invited us to drink a ditch of Kilkenny ,visit a Pewter'fabriek ,enjoy a birthday party and eat a lovely dinner. In the Pewterfactory (Pewter is a tin alloy) we made our own jewelry and we knocked a bowl of pewter. Fun for the kids also!

In the evening hours Janette has learned Mahjong which she liked very much. Something she like to do more at home. Mike, the cousin of Michiel organized a BBQ with his colleagues. Our contribution was a homemade potato salad that is called 'Dutch Salad' in English. It was a very pleasant evening.

We enjoyed the company Mike and Mei Lengs and above all had a good laugh. Nice to see that someone on the other side of the world also has tipical Wagter habits (Isn't it Mike?). We have spent more time with the family than we have seen Kuala Lumpur but that we do not regret at all. At the last evening we cooked for them. The tiramisu and the broccoli camembert pie was succesfull.

Melaka a.k.a. Malacca was our last stop in Malaysia. A lot of Dutch history can be found here and now a big part of the town is UNESCO heritage. Funny to find a lot of Dutch in the streetnames and writings. The Strait of Malacca is a busy shipping route linking the Indian Ocean with the Pacific. There were also plenty of ships to see 8-). Also here we let our creativity come up by a spontaneous potters workshop. With a turntable we turned the clay into a useful object, but shaping proved to be quite difficult. But the friendly Chinese was a patient teacher. Two bowls and two vases were the result of an afternoon slithering but unfortunately we could not wait until they were baked. That lasted for 3 months. Should someone go to Malacca next six months ....... he saves them for us!

Meanwhile we are in Indonesia and are still very happy. We are enjoying the nature, the environment, the people and especially each other. Inspiration we get from fellow travelers who certainly contribute to the success of this trip. We plan still very little but the next destination comes often automatically. Well, we have already booked a ticket to New Zealand where we arrive on October 11. How long we stay there we do not know but we remain at least for six weeks. Thanks for the nice comments on our blog!